هدیه دولت "اعتدال" به طبقه کارگر اخراج و عدم امنیت شتغالی است.

براساس گزارشات رسیده از شرکت ایران تایر، اعتصاب کارگران این شرکت روز یکشنبه ششم بهمن وارد هفتمین روز خود شده است. تنها طی دو روز گذشته آمار اخراج کارگران این شرکت به 210 نفر رسیده است. بخشی از کارگران اخراجی سابقه کاری بیش از 15 سال در این شرکت را دارند. طبق گزارشات منتشر شده در میان بیش از هزار نفر از کارگران این شرکت بیش از 600 نفر آنها بر مبنای قرارداد موقت استخدام شده اند که بیمه آنها به تامین اجتماعی پرداخت نشده و بعد از اخراج از مزایای بیمه بیکاری و اجتماعی برخوردارنخواهند شد. مدیریت شرکت اعلام کرده است تا پایان سال جاری، تعداد بیشتری از کارگران اخراج خواهند شد.

اعتصاب کارگران شرکت ایران تایر در اعتراض به اخراجهای کنونی وارد دومین هفته شده است. خواست اصلی اعتصاب، توقف اخراجها و بازگشت به کار اخراج شدگان است.

تعرض کارفرما و دولت "اعتدال..." به کارگران ایران تایر، تعرض به سطح معیشت کل طبقه کارگر ایران است و نباید بی جواب بماند!

اخراج بخشی از کارگران ایران تایر در زمانی انجام میشود که بحث تعیین حداقل دستمزدها در سال 1393 در جریان است و طبقه کارگر از سطح تعیین حداقل دستمزد های خود راضی نیستند. این اخراجهای دسته جمعی پیام روشن دولت و کارفرماها برای تحمیل فقر بیشتر به طبقه کارگر است. تعرض به طبقه کارگر در شرایطی انجام میشود که زمزمه لغو بخشی از تحریم های بین المللی علیه ایران در جریان است و رژیم اسلامی با این تعرضات میگوید، لغو تحریم های بین المللی ربطی به منافع طبقه کارگر ندارد و سهم این طبقه حتی از لغو تحریمهای اقتصادی فقر و بی حقوقی بیشتر و در عین حال باید سود بیشتری را برای دولت و سرمایه داران فراهم کنند. اخراجهای دسته جمعی کارگران ایران تایر دهن کجی دولت و کارفرما به طبقه کارگر در ایران است.

آیا طبقه کارگر نسبت به این تعرض دولت و کارفرماها بی تفاوت میماند؟ کارگران شرکت نفت، خودروسازی، تولید نیرو، پتروشیمی و ده ها مراکز تولیدی بزرگ نسبت به هم طبقه ای های خود در ایران تایر و بحث تعیین حداقل دستمزدها بی تفاوت خواهند بود؟

باید به کمک کارگران ایران تایر شتافت و دولت و کارفرما را به عقب راند!

تعرض دولت و کارفرما به کارگران ایران تایر و بخشهای دیگر طبقه کارگر فقط با صفی محکم و در همبستگی سراسری طبقه کارگر درهم شکسته میشود! بکار گیری سیاست بیکار سازی تعرض آشکار دولت و کارفرما به سطح معیشت طبقه کارگر است! پاسخ به این تعرض را باید متحدانه و دسته جمعی داد. ایجاد مجامع عمومی و برگزاری اعتصابات حمایتی از کارگران ایران تایر و خواست افزایش دستمزدها باید در دستور فوری کارگران در مراکز کارگری قرار گیرد. انتظار از رهبران و فعالین جنبش کارگری برای سازماندهی  بر اساس برگزاری مجامع عمومی و سازماندهی در همبستگی طبقاتی برای در هم شکستن این سیاست بیکار سازی و عدم تقبل تحمیلات دولت و کارفرمایان و سرمایه داران که بجز فقر و فلاکت بیشتر به سطح معیشت و زندگی کارگران میباشد، بیش از هر زمان دیگر است!

رضا کمانگر

7 بهمن 1392