یک مولفە مهم در اوضاع سیاسی ایران بعداز دیماە ٩٦ حضور طبقە کارگر در اعتراضات روزمرە برای بهبود وضعیت معیشت خود و محرومان جامعە است. حضور طبقە کارگر در معادلات اوضاع سیاسی ایران موجب نگرانی سرمایەداران داخلی، خارجی، دولتهای آمریکا، اروپا، منطقە و ازجملە رژیم اسلامی شدە است! خامنەای بعد از اعتراضات دیماە ٩٦ اعتراف میکند طبقە کارگر خطری بالقوە برای بزیر کشیدن رژیم اسلامی است!.

بر کسی پوشیدە نیست ریشە مبارزات و اعتراضات طبقە کارگر تنها بە دیماە سال ٩٦ بر نمیگردد، تاریخ تاسیس جمهوری اسلامی در جنگ با طبقە کارگر شروع شدە است، انقلاب ٥٧ را طبقە کارگر و ازجملە کارگران شرکت نفت بە ثمر رساندند و شوراهای کارگری را تاسیس کردند و در صدد تحقق آزادی، برابری، رفاە و عدالت اجتماعی بودند کە ضد انقلاب اسلامی مامور سرکوب انقلاب شدە بود اولین جنگش را با شوراهای کارگری در محلهای کار شروع کرد. از آن زمان تاکنون چهل سال از جنگ و کشمکش میان کار و سرمایە، یا بعبارتی دیگر میان طبقە کارگر و رژیم اسلامی بعنوان نمایندە سرمایەداران گذشتە است و همچنان ادامە دارد.

ما امروز شاهد پتانسیل بالایی از اعتصابات، اعتراضات و مبارزات طبقە کارگر در چهار گوشە کشور برای بهبود وضعیت معیشتی و سازمانیابی سیاسی و صنفی طبقاتی هستیم. اعتصابات و اعتراضات تنها مختص بە بخشهای محدود از محلهای کار نیستند، آمار اعتراضآت کارگری قابل شمارش نیستند، کارگران در سراسر کشور بخاطر فقر، نداری و بیکاری میلیونی و همچنین عدم سازمانیابی مستقل سیاسی، صنفی طبقاتی خود کارت بە استخوانشان رسیدە است و طبقە کارگر در ابعاد اجتماعی بە وضع موجود ناراضی است و اعتراضات خود را بە اشکال مختلف ازجملە اعتصاب، تجمع، تظاهرات و راهپیمایی ابراز میکنند و این اشکال از ابراز وجود، نقش طبقە کارگر را در معادلە اوضاع سیاسی ایران برجستە کردە است!

توطئە بورژوازی علیە طبقە کارگر و کمونیستها!

این یک واقعیت است کە سود سرمایەداران از طریق نیروی کار ارزان ما کارگران تائمین میشود، از این رو جناحهای مختلف سرمایەداران چە در دولت اسلامی باشند و یا نباشند بر سر اینکە ما متحد نباشیم همگام هستند، آنها بر سر اینکە نیروی کار باید ارزان باشد، کارگر باید کم توقع باشد و کارگران باید چندین پلە پایینتر از زیر خط فقر زندگی کنند و کارگران نباید تشکل و سازمان سیاسی، صنفی مستقل خود را داشتە باشند متحد هستند و در سرکوب و حذف ما کارگران در معادلە اوضاع سیاسی نقشە عمل دارند و حتی برای جابجایی قدرت سیاسی از بالای سر ما کارگران و مردم بعد از جمهوری اسلامی مشغول توطئە چینی و آلترنایو سازی کذایی برای حذف نقش طبقە کارگر و کمونیستها در فردای بعداز جمهوری اسلامی هستند.

 ما کارگران و کمونیستها برای جلوگیری از حذف کردنمان بە چی نیاز داریم؟

وظیفە کارگران کمونیست، رهبران و فعالین کارگری همراە با احزاب کمونیست و چپ در این دورە بسیار سنگین و مهم است!

این شرایط نیاز بە صفی محکم با افقی سوسیالیستی در راستای هم جهتی طبقاتی برای تحقق آلترناتیو کارگری دارد کە فراخوانی بە همە احزاب کمونیست، چپ و همە انسانهای آزادیخواە و برابری طلب است!

برای همە ما روشن است، سرمایەداران داخلی و خارجی در همراهی با دولتهای آمریکا، اروپا و دولتهای ارتجاعی منطقە مصمم هستند نقش سیاسی و آلترناتیو کارگری و کمونیستی در آیندە بعد از جمهوری اسلامی را حذف کنند!

قدرتهای بزرگ جهانی بار دیگر مانند چهل سال پیش بعداز کنفرانس گوادلوپ کە از ادامە حاکمیت رژیم پهلوی قطع امید کردە بودند، برای سرکوب انقلاب ٥٧ و فریب مردم ازجملە طبقە کارگر عکس خمینی را از طریق بی بی سی و رسانە های غربی بە درون ماه رساندە و جریان ارتجاع اسلامی را بە جامعە ایران تحمیل کردە بودند، اکنون هم بوی سرنگونی رژیم اسلامی بمشامشان رسیدە است، بار دیگر برای جلوگیری از آلترناتیو کارگری، کمونیستی با توطئە گری در تدارک آلترناتیو سازی کذایی دست ساز از بالای سر مردم و طبقە کارگر هستند. بار دیگر با توطئە در صدد نقشە برای سرکوب انقلاب آیندە ایران هستند. بار دیگر رسانه های نان بنرخ روزخور مانند بی بی سی، صدای آمریکا، رادیو فردا و دهها رسانە غربی دیگر را اجیر و بسیج کردند تا احزاب، جریانات و شخصیتهای بورژوایی و ارتجاعی را اینبار نە از طریق درون ماە بە جامعە ایران برسانند بلکە از طریق تویتر، اینستگرام، فیسبوک، تلگرام و کل رسانه های غربی همراە با برگزاری سمینارها، کنفرانسها و درست کردن احزاب و شخصیتها برای پرسە زدن و چانە زنی در دالان وزارتخانە های آمریکا و کشورهای اروپایی بسازند و بە جامعە ایران تحمیل کنند کە مردم را متقاعد کنند راە نجات جامعە ایران در گرو قبول رژیمی سرمایەداری بدون عبا و عمامە است و بە فکر آلترناتیو کارگری و کمونیستی نیفتند. آمریکا هم بار دیگر از طریق محاصرە اقتصادی میخواهد نان، دارو، شیر خشک کودکان و نیازمندیهای عمومی مردم را به گروگان بگیرد تا مردم بجای اعتراضات آگاهانە و سازمانیافتە از سر استیصال اعتراضات کورکورانە راه بی اندازند و مهم نباشد چە جریانی بە قدرت میرسد، تا قدرت سیاسی بە دست جریانات ارتجاعی بیافتد تا منافع سرمایەداری تائمین شود. اکنون اطاقهای فکری وزارت خارجە آمریکا، اروپا و کشورهای مرتجع منطقە مشغول صدور دستورالعمل برای بودجە های کلان بە احزاب بورژوایی و راست و شخصیتهای ارتجاعی برای فریب طبقە کارگر و مردم عاصی از رژیم جنایتکار اسلامی هستند کە بفکر انقلاب کارگری و سوسیالیستی نیفتند. بار دیگر رسانه های غربی مانند همیشە بە ابزارهای در دست جریانات راست و ارتجاعی تبدیل شدند کە میخواهند آنها را جایگزین رژیم اسلامی قالب کنند. جریانات بورژوایی و ارتجاعی هم در راستای حفظ منافع سرمایەداران مشغول تمرین آلترناتیو سازی ارتجاعی برای عبور از جمهوری اسلامی هستند. تلاش و دخالت سرمایەداران و قدرتهای بزرگ برای خط و جهت دادن بە اعتراضات کارگران و تودە های ستمدیدە مردم هشداری بە طبقە کارگر، کمونیستها و صف آزادیخواهان و برابری طلبان جامعە ایران است!  

ما کارگران کمونیست همراە با احزاب کمونیست و چپ چە وظیفەای داریم؟

یک فرصت تاریخی، یک روزنە امید و یک پنجرە پر نور در جامعە ایران بطرف احزاب کمونیست، چپ و کارگران کمونیست باز شدە است!

جامعە ایران تشنە آزادی، برابری، رفاە و عدالت اجتماعی است! نیروی محرکە حمایت کنندە این خواست طبقە کارگر و اکثریت مردم ایران است!

کدام جریان بورژوایی میتواند متعهد بە تحقق آزادی، برابری، رفاە و عدالت اجتماعی باشد؟ خصوصیات سرمایەداری در ایران نمیتواند حتی دمکرات باشد، موقعیت جغرافیایی ایران همراە با زیربنا و منابع غنی اقتصادی کە دارد فقط حکومتهای دیکتاتور میتوانند با ابزار سرکوب حکومتشان را تحمیل کنند در غیرە این صورت توقع طبقە کارگر و اکثریت مردم آنقدر بالاست کە نظام سرمایەداری جوابگوی خواست و مطالبات رفاهی و عدالت اجتماعی نیست!

احزاب کمونیست و چپ همراە با رهبران و فعالین جنبش کارگری وظیفە دارند در این شرایط متحدانە آلترناتیو کارگری، کمونیستی را آگاهانە بعنوان صاحبان اصلی جامعە برافرازند و اعلام کنند جامعە ایران نیازمند فوری تحقق آزادی، برابری، رفاە و عدالت اجتمای است کە ما متعهد بە اجرایی آن خواهیم بود!

طبقە کارگر باید وسیعا در تشکلهای کارگری محلی و سراسری سازمان یابند! اینکار وظیفە رهبران و کارگران کمونیست در درون جنبش کارگری است.

رهبران و کارگران کمونیست در درون جنبش کارگری باید این شرایط را دریابند و خود را در حزب کمونیستی، حزب حکمتیست متحد کنند!

زندە باد تشکل و تحزب کمونیست کارگری!

زندە باد آلترناتیو کارگری!

٢٩ تیر ١٣٩٧

***